"Sodes un exemplo de superación"

Carlos Beade, usuario do SADT (Servizo de Atención Diúrna Terapéutica) entrevista a María López e Cristina Rivas, dúas estudantes que están facendo prácticas con nós, e que este mes publicamos no boletín Día a día realizado neste servizo.

Carlos Beade, usuario do SADT (Servizo de Atención Diúrna Terapéutica)  entrevista a María López e Cristina Rivas,  dúas estudantes que están facendo prácticas con nós, e que este mes publicamos no boletín Día a día realizado neste servizo. 

Que estades estudando?

María: Eu son psicóloga e estou estudando o Máster de Psicología General Sanitaria.

Cristina: Eu estou estudando un FP de Integración Social.

Por que decidistes facer as prácticas en Sarela?

María: A min sempre me gustou moito o tema da neuroloxía, concretamente a rehabilitación neuropsicolóxica e ademais a miña avoa doulle un ictus e tamén me interesaba saber como se pode axudar as persoas cun DCA. Tiven a posibilidade e aquí estou.

Cristina: Decidín facer aquí as prácticas porque tamén coñezo algún caso de dano cerebral, e como son discapacidades pouco coñecidas, quería coñecela máis.

Que opinades de Sarela?

María: O que máis me “flipou” cando cheguei son as instalacións que poden axudar á intervención xa que hai moitas salas e profesionais. E tamén o equipo. Hai un equipo interdisciplinar incrible que me chamou moito a atención.

Cristina: A min tamén me gusta pola coordinación entre os profesionais e todas as áreas e posibilidades que hai para facer as diferentes actividades.

Que vos aportamos as persoas usuarias?

María: Non só a nivel profesional, que aprendo moitísimo con vos, senón a nivel persoal, tedes moitas cousas que ensinar e eu moitas cousas que aprender.

Cristina: Eu tamén penso que me aportades moito a nivel persoal, sobre todo e que sodes un exemplo de superación.

E que credes que nos aportades vos a nós?

María: Eu espero que polo menos unhas risas teña aportado, iso mínimo. E se vos quedades con algo máis por min xenial, pero principalmente, eu o que pretendo é que o pasedes ben comigo e que, concretamente ti, me vaciles un pouco e riamos xuntos (risas).

Cristina: Pois eu sinceramente non sei se vos aporto moito (risas), pero teño moita paciencia, e iso puido axudarvos.

Sentístesvos ben acollidas?

María: Eu totalmente, eu estou encantada, tanto por parte dos profesionais coma de vos.

Cristina: Eu tamén.

Cambiariades algo de Sarela?

María: buff, qué difícil. Imaxino que coma en tódolos lados haberá pequenas cousas que se poden cambiar pero eu non me dou conta.

Cristina: Tampouco sei así nada que mellorar agora mesmo pero supoño que co tempo e a experiencia podería ver algunha cousa máis.

Se tiverades a oportunidade, gustaríavos volver?

María: Si.  Ademais vou vir de voluntaria. Teredes que aturarme algo máis (risas).

Cristina: Eu tamén, mais que volver, non quero marchar. (risas)

Credes que vos están servindo estas prácticas para o voso  futuro traballo?

María: Totalmente. Como dixen antes, tanto a nivel profesional coma persoal estou sacando moito proveito.

Cristina: Eu tamén. Sobre todo porque podo estar no SADT e no Centro Ocupacional e aproveito das dúas partes.

Gustaríavos traballar en Sarela?

 María: Por suposto.

Cristina: Obviamente. Non quero facer unha carreira, aínda que quero seguir estudando. Pero cando traballe, gustaríame facelo aquí.

Recomendariades a outros compañeiros facer aquí as prácticas?

María: Eu sí. Imaxínate que enredei a meu pai para que viñera de voluntario…

Cristina: Si. Estou moi contenta aquí polo que recomendaría a outras persoas vir e saber o que é o DCA.

Aquí podes ver a entrevista na versión do boletín Día a día.